نشریات تخصصی برج‌های اصلی دیده‌بانی علم هستند

نشریات تخصصی، خلاقیت را زنده نگه می‌دارند و خلاقیت را همانند اکسیژن به فضای آکادمیک تزریق می‌کنند.

می‌خواستم بیایم نگذاشتند

هر راه/ سرمشق مشق پر غلطی دیگر/ هر در/ راهی دوباره بود به دیواری

یادی از غلامحسن مؤدب، پدر دو شهید که به رحمت خدا پیوست

عمویم هم سبز است

پیر مرد چشمان آتشین روستایی‌اش را در چشمان به زانو درآمدۀ شهری‌ات می‌دوزد و با حسرتی که از میانشان زبانه می‌کشد، دستش را نزدیک گردنش می‌برد و آهسته می‌گوید کاش یک بند انگشت پایین‌تر خورده بود! و تو باید با لبخند بلاتکلیفی که نمی‌دانی از کجا آورده‌ای‌...

مدیریت فرهنگی باید شلاق بخورد

چون هنرمندان طبیعتشان این است که با آدمهای سیاسی کار فاصله بگیرند و اگر فضاهایی باشد که آنها برای اصل اسلام و انقلاب، برای ایجاد روحیه امید و نشاط، و برای ایجاد جهان آرمانی انقلاب اسلامی در قالب خیال و تصویر کار کنند و اجازه داشته باشند نقد هم بکنند،...

نگاه سیدضیا قاسمی به کهکشان چهره ها

آینۀ لحظه‌ها و تماشاها

مهم‌ترین ابزار علی‌محمد مؤدب برای فتح این موضع، عاطفة سرشار و کاملاً انسانی او است. او در شعرهایش سرشت و رنج‌های نوعی انسان را روایت می‌کند و نسبت به آن درک و درد شگفتی دارد.

شعر باید تیتر یک روزنامه ها باشد.

شعر باید تیتر یک روزنامه‌ها باشد، زیرا شعر ریشه‌دارترین و مهم‌ترین هنر ماست، ولی متأسفانه در رسانه‌ای چون صدا و سیما هم به اندازه بازی‌های محلی،‌ سرگرمی‌ها و ورزش به شعر پرداخته نمی‌شود.

نبرد برای گرفتن وقت مخاطب

ه جای آنکه روشنفکران و حتی حوزۀ هنری و ارشاد و ... را نقد کنیم، ابتدا خودمان را نقد کنیم؛ بعد اگر بیکار شدیم مؤسسات و پایگاه‌های خودمان مثل حوزۀ هنری و اینها را و بعد روشنفکری را نقد کنیم.

تسبیح پرندگان در پرواز

اعوذ بالله من الشیطان الرجیمبسم الله الرحمن الرحیم أَلَمْ تَرَ أَنَّ اللَّـهَ يُسَبِّحُ لَهُ مَن فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَالطَّيْرُ صَافَّاتٍ ۖ كُلٌّ قَدْ عَلِمَ صَلَاتَهُ وَتَسْبِيحَهُ ۗ وَاللَّـهُ عَلِيمٌ بِمَا يَفْعَلُونَ ﴿٤١﴾   آی...

مرا به شعر چه کارست و غیر شعر چه کار؟

مرا به شعر چه کارست و غیر شعر چه کار؟به ذوق بستن مضمون دهان من وا نیست

به نیکی یا دشنام کسی نام ما را نخواهد برد(پیوست: درد دلی در باب اختتامیه جشنواره فیلم فجر)

به نیکی یا دشنام/کسی نام ما را نخواهد برد/در این کوهستان بخیل/که فکر پرواز را/به صخره می شکند و به سیل می روبد/نعره ای برآور ای دوست/در این آخرین دم/تا دست کم به اندازه ی پژواکی/خود را ادامه داده باشیم

چه باید گفت

نمی دانی کدامی، از چه بی تابی، چه می جویی؟ چه باید گفت با تو                         تا  نمی دانی چه می گویی

در این کوچه حرف از خطر می زنی

....از آیینه پرهیز کن جان من!در آیینه خود را نظر می زنیجهان کر شد از صحبت صلح تودر این کوچه حرف از خطر می زنیبه همسایه لبخند یعنی که چهکه همخانه ها را تشر می زنی........................................................ یعنی می شود با اوباما و آمری...

چون سرمه که با خاک سر کوی تو آمیخت

چون سرمه که با خاک سر کوی تو آمیختما را نتوان یافت به غربال فلک هم

بادبان -سینه چاک توفان ها- (به یوسفعلی میرشکاک)

بادبان -سینه چاک توفان ها-دل به دریا زده است تا به ابدخمره خالی ست از شراب امادل سفالی که  مست تا به ابد بادها را بکش به دنبالتموج ها را ببر به اقیانوسموج دریای خویشتن تا کی ؟بهل ای رود سر به اقیانوس بیرق فتح قله های جهانگیسوی لحظه های سرکش توستدر شب...

ببوس آن چشم را هربار در آیینه می بینی‬

ببوس آن چشم را هربار در آیینه می بینی‬‫که با جان من دیوانه، کاری کرده کارستان‬!

مستطیع حج تقوی می کند یادت مرا

یا علی ابن موسی الرضا عمستطیع حج تقوی می­كند یادت مراباد را با خود به دریاها پر قو می­بردبیتی از غزلی قدیمی

آقا جون نماز بارون بخونین تا بباره

چشمه‌ها خشکیده‌، دنیا دیگه طاقت نداره حتی کوه هم دیگه داره نم‌نمک کم می‌آره   قربون نگاه گرمتون‌، دلامون یخ زده آخه روشنی نداره دیگه ماه و ستاره   پا به چشم ما بذارین‌، چشمه ها روون بشن تا قدمگاه شما بِشن دلامون دوباره   ما...