سلام آقایان نامزدها

سلام آقایان نامزدها

از جمهوری امام برای شما می نویسم، از جمهوری شهیدان

علی محمد مودب

بسم الله و بالله و علی مله رسول الله

سلام آقایان نامزدها که آمده اید و می خواهید خدمت کنید انشاالله

خداقوت

سلام آقای روحانی، شما روحانی ها را که می بینم گاهی یاد خودم می افتم که در بازی های کودکی یکی دو باری  امام جماعت  شدم. در روستایی دورافتاده و مستضعف، روحانی ها آنقدر برای ما بچه ها عزیز بودند که در بازی مان، ادای نماز جماعت در می آوردیم، بعدها بعضی ها در کاخها نشستند و روی مبل های سلطنتی و ... شما اگر آمدید فکری برای دین گریزی بکنید، روایتی از رسول خدا خواندم که اگر عالم حلال (به افراط)بخورد، مردم به مال مشکوک و مشتبه نزدیک می شوند، اگر عالم، مال مشکوک بخورد، مردم حرام می خورند و اگر عالم خدای ناکرده، حرام بخورد، مردم کافر می شوند. و طبیعی است که در حکومت اسلامی حاکم هم به عالم ملحق می شود و مخصوصا مدیران و روسایی که لباس دین دارند، بسیار در چشم مردم اند و بسیار بر دین داری مردم موثر، حضرت سیدالشهدا  ع در خطبه غیور منا به عالمان و بزرگان می تازد که از خودشان وحقوق طبقه شان دفاع می کنند، ولی از حقوق خدا و مردم  و مستضعفان سخن نمی گویند. خدا به شما توفیق بدهد که بتوانید عامل باشید به این فرمایشات و بتوانید در حکومت احتمالی تان جلوی روند های خطرناک این شکلی را بگیرید.

شما از تدبیر و امید گفته اید و کلید حل مشکلات را در دست گرفته اید نوجوانی و جوانی ما در چهار دولتی گذشت که به طیف فکری شما متعلق بودند و یا طیفی که شما دارید به شدت از آنها دفاع می کنید، من در حوادث مشهد از اتفاق وسط تقاطع سی متری طلاب و بلوار طبرسی دو اتوبوس ایکاروس مجاری را دیدم که زده بودند به هم و آتش زده بودند و مردم را که عصبانی بر علیه دولت شعار می دادند، و سرها شکسته شد و بعضی خون ها ریخته شد، جوانی ما در دوران قدرت دوستان شما به سختی گذشت و می شود گفت ما از شما طلبکاریم بهترین سالهای عمرمان را، البته بسیار هم کار شد ولی در مجموع مشکلاتی وجود داشت که پدیده شدن  احمد توکلی در انتخابات در برابر کسی که برادرش رئیس  صدا و سیما بود و همین شورش های شهری و بعدها هم اتفاقاتی از این سنخ نشان دهنده آن مشکلات است. و این همه در دوره ای است که ملت بسیار راضی و قانع بودند و هنوز از فضای مقدس جنگ خیلی دور نشده بودند. در دوره دوم اقتدار شماها هم حمله ی افراطی روزنامه ها به همه ی مقدسات و تلاش همه جانبه برای عوض کردن قبله های ما بسیار دردآور است برای من که متاسفانه در آغاز آن دوران به دانشگاه آمدم، انشااالله امید است که این بار اگر  قدرت به دست شما افتاد با تدبیر شما آن اتفاقات نیفتد

سلام آقای ولایتی که همیشه شما را در تلویزیون دیده ام، چه در تلویزیون سیاه و سفید هشت اینچ پارسی که پدرم از عروس و دامادی که محتاج شده بودند و آورده بودندش برای فروش به هشت هزار تومان در دوران جنگ خریده بود و چه این روزها در تلویزیون های متنوع این طرف و آن طرف، آن موقع در عالم کودکی شما را خیلی دوست داشتیم، اصلا هر کسی به نحوی به امام ربطی داشت، عزیز بود، ما امام را در تلویزیون می دیدیم و شما را هم، شما همیشه برای ما عزیز هستید. امیدواریم که عزیز بمانید.این روزها هم در تلویزیون از تاریخ می گویید و تاریخ همیشه داغ ما را تازه می کند از همین و مختار  تا دولت سربه داران و تا میرزا کوچک و تا فتنه ی همین سالها که دل همه ی ما را به درد آورد و من چندین بار با رفیق شفیقی که رایش سبز بود با هم گریه کردیم و رفیقی دیگر از سفر ترکیه آمده بود و می گفت در تاکسی کسی کنارم نشست و وقتی فهمید که ایرانی ام گفت به سرانتان بگویید وقتی به هم می پرند، به فکر ما اسلامگراها و عدالتخواهان دنیا باشند که چقدر دلمان به درد می آید و نمی توانیم سرمان را بلند کنیم و ... ، تاریخ همیشه داغ ما را تازه می کند که همیشه رویای عدالتخواهی موحدانه را تفرقه های سران و پیشروان و بزرگان نهضت ها بر باد داده است، انشاالله این بار از تاریخ عبرت بگیریم و شما که تاریخ خوانده اید و طبیب  هم هستید و طبیب اطفال هم هستید و از آقای عربخالقی شنیدم که طبیب مهربان و کم نظیری هم هستید، می توانید این درد را درمان کنید انشاالله دردی که از کودکی هاست و از عبرت نگرفتن از تاریخ و از نامهربانی ها، امام رویایی را مطرح کرد که تاریخ ما در جستجوی آن رویا کابوس واری شده است و ما کودکان عصر امام به آن رویا، ایمان داریم و به شما که همراه امام در تلویزیون ها می دیدیمتان، و پدرم که الان که از کار سنگین کشاورزی مانده با چشم درد و زانو درد کارگر شهرداری مشهد است و کشاورزی هشتاد ساله که از همه ی انقلاب، یک بیمه نگرفته است و سه رزمنده به جبهه فرستاده است و ...  به خاطر امام می خواهد به شما رای بدهد، البته برادرم با احترام تلاش می کند منصرفشان کند!

 گفتید آشتی با دنیا برقرار می کنم خیلی به من برخورد عزیز من، انگار همین چند ماه پیش بود که این همه کشور آمدند در تهران و در اجلاس غیر متعهدها نشستند پای حرف های ما، موقع انتخابات است و ممکن است برخی حرفها جالب باشد برای مردم، ولی تو را به خدا مراقب خودتان باشید، این را هم از تلویزیون های کودکی یادم است که بچه ای سوخته با  لحنی موثر می گفت: بچه ها تو را به خدا مراقب خودتان باشید. از وحدت حرف زده اید و این خیلی خوب است و شما می توانید انشاالله چرا که الان هم شما هستیدکه پیش قدم شده اید و ائتلاف کرده اید.

سلام آقای غرضی، غرضی نیست جز سلامی و ارادت و من شما را از مجله ی صبح می شناسم که یک شماره کامل پرونده ای برای مخابرات کار کرده بود و خدا بیامرزد ما را و شما را و مهدی نصیری را انشاالله بعد از صد و بیست سال عمر با عزت، انشاالله که خدا به شما برای زحماتتان اجر بدهد و از خطاهایتان درگذرد، که به حال گذشته چراغ راه آینده است و جوان تر ها انشاالله از درست و غلط کار شما عبرت خواهند گرفت

سلام استاد ارجمند آقای حداد عادل! برادر بزرگم استاد قزوه برای شما نامه  نوشته است و ما شما را همیشه در شب شعرها دیده ایم در مدرسه ی فرهنگ که از خدمات خوب شماست، و شما از ارجمندان هستید که سراغ تربیت نیرو رفته اید.من همیشه دعا می کنم به جان آیت الله مهدوی کنی که خدا سایه اش را نگه دارد که با اینکه می توانست در سیاست بماند، در دانشگاه وقت گذاشت و برای تربیت نیرو، تا این نیروها را به میدان بفرستد، تا نفس تازه ی جوانان با برکت گرفتن از دم پیران مشکلات را حل کند و امیدوارم که جمعی از بقیه بزرگان هم این رفتار آقای مهدوی کنی حفظه الله را جدی بگیرند که همه ی مشکل ما همینجاست که علمدارهای تازه را باید تربیت کنیم و وارد میدان کنیم. زمانی  با سیدرضا محمدی شاعر افغانستانی فعلا لندن نشین آمدیم و بعدها در شب شعر ها در حضور آقا دیدیمتان و آن جا به من که به نسبت جوانم، پیش آمده که گفتند بخوانم و نخواندم تا نوبت به دیگران برسد ، اما شما اغلب شعر خواندید و من به شما که وجودتان الحق عزیز است و نیز آقای محمدی گلپایگانی عزیز همیشه نقد داشتم که شما بزرگواران که آقا را مدام می بینید و شعرتان را می شنوند و هر زمان هم غزلی به رسانه ها بدهید به راحتی و با افتخار منتشر می کنند. کاش این فرصت را به جوان تر ها! می دادید تا شعر بخوانند و دیده شوند و اگر هم به دلیلی اصرار می کردند کوتاه می خواندید و شما حتما می دانید که دهها شاعر برجسته در اطراف و اکناف این مملکت در آرزوی نشستن بر صندلی های آن شب شعرند چه برسد به شعر خواندن

بگذریم شما از ارجمندان فکر و فرهنگ هستید و فرهنگ شاید مهمترین هنگ لشکر اسلام است، و من همیشه دوست داشتم امثال شما تمام وجودشان را بگذارند برای تربیت نیرو و تولید فرهنگی و وقت بگذارند برای اصلاح ساختارهای فرهنگی و این درد بزرگ که ساختارهای تولید و توزیع فرهنگی ما مشکل دارند را با تدبیر و مشورت و اعمال نفوذ و ...درمان کنند، دور از جان شما گاهی فکر می کردم کاش حداقل چهار نفر با همتی در حد فرح رژیم گذشته بیایند در میدان فرهنگ و سعی کنند ولی باشند برای این حوزه و متولیان را هدایت و حمایت کنند، مخصوصا آدمهایی متنفد مثل شما بزرگوار،  متاسفانه در فرهنگ و هنر هم اوضاع مثل رانندگی است و ای کاش کسی این گوشه ی مزرعه را بیل می زد و آفتابگردانهای نو می کاشت تا همیشه حضرت خورشید هوادارانی داشته باشد و البته که گلها همه آفتابگردانند،اما توفیق ماست که  عرقی بریزیم و خودی نشان بدهیم در این کشتزار تا وقت خرمن و به هنگام باد استغنا بتوانیم دست دراز کنیم  و امیدوار به فضل خدا باشیم

سلام آقا محسن رضایی که شما هم با عکسهای سپاهی تان از عزیزان عصر امام هستید که انشاالله موفق بشوید در بقیه عمر هم در بهترین مناصبی که مناسب شماست خدمت کنید ، و به فرموده ی امام، خدا بود که همت ها و باکری ها و شما را به صحنه آورد و خدا بود که خرمشهر را آزاد کرد. خدا توفیق و سلامتی بدهد.

سلام آقای عارف، خدابه شما سلامتی بدهد که با ادبیات متناسب و متین حرف بخشی از اجتماع ما را می زنید و ممکن است من به بخشی از حرف های شما نقد داشته باشم ، اما خدا شاهد است که شما را دوست دارم و جدای از حرفها از نوع برخورد شما تا به حال خوشم آمده است، ما باید یاد بگیریم که با هم با لحن درست حرف بزنیم و همدیگر را محترم بدانیم. که اگر خدای نکرده ما مثل روزهای بد فتنه در خیابان ها دنبال هم بدویم تنها کسی که سود می برد قطر است و عربستان و آمریکا و انگلیس که زبان فارسی را از هند ریشه کن کرده و در افغانستان هم سعی دارد همین کار را بکند اما برای ما بی بی سی زده که به زبان فارسی چهچه بلبلی می زند برای ما و بعضی از ما هم می روند و فروشنده ای این دکان می شوند و بعضی از ما هم خریدار این دکان که جز تفرقه به ما نمی فروشد و چقدر قدیمی است این ایده ی انگلیسی که تفرقه بینداز و حکومت کن. جالب است که فقط بی بی سی هم نیست و همین جماعت دهها شبکه فارسی زبان تفریحی راه انداخته اند برای منهدم کردن بنیان خانواده که زرادخانه هسته ای ماست، خودشان که رشد جمعیتشان معکوس شده و این روزها هم برای حق لواط دارند تظاهرات می کنند و ...

 خدا ما و شما را برای هم نگه دارد! من که اهل باندهای چپ و راست نیستم و به سیاست هم تلاش داریم که از منظر فرهنگ نگاه کنیم اما خدا نگه دارد آیت الله حائری را که به خوبی گفتند: احساس دشمنی میان چپ و راست بلایی است که باید از آن ترسید .

سلام آقای قالیباف، اسم شما را اولین بار از برادرانم شنیده ام که در سپاه مشهد با شما همرزم بودند، همیشه شما برایم عزیز بوده اید، سپاه یک کلمه ی طیبه است که اساسش قرآنی گذاشته شده و انشاالله تا آخر قرآنی بماند. سپاه هم از عزیزهای دوران امام است ، یادم هست رفیق دوران کودکی ام را که در تشییع شهدا به لباس سپاه که تن فرزند شهید بود حسودی می کرد و می گفت کاش بابای من هم شهید بشود تا از این لباس ها و عکس های امام به من هم بدهند. کم توفیقی نیست پاسدار بودن، من همیشه دوست داشتم شما در نیروی انتظامی می ماندید و مثل همان بستن کمربند که به گمانم با همت شما فرهنگش نسبتا جا افتاد، بقیه فرهنگ رانندگی را هم درست می کردید، رانندگی که می گویند هر سال به اندازه ی جنگ از ما کشته می گیرد، رانندگی که استاد ما قیصر امین پور و سلمان هراتی و ... را از ما گرفت. درست کردن فرهنگ رانندگی به نظر من که سالهاست با کتاب و قلم و فکر و فرهنگ سروکار دارم می تواند خیلی چیزها را در زندگی ایرانی درست کند. از وقتی که ماشین آمده وارد زندگی ایرانی شده، به هزار و یک دلیل ما در این زمینه مشکل داریم و اتفاقا اگر این جور مشکلها درست نشود، هیچ چیز درست نخواهد شد.الان هم همین حس را نسبت به شهرداری تهران دارم و دیروز راننده ای هم همین حس را داشت و می گفت هم، تهران مثل یک سیاهچاله  است که هی هم دارد بزرگ می شود و چه خوب است اگر تدبیر امثال شما جلوی بزرگ شدنش را بگیرد و مشکلاتش را حل کند، چرا که تهران، به هر حال لکوموتیو قطار ایران ماست و تا این لوکوموتیو راه نیفتد و تعمیر نشود، قطار خوابیده است. خدا چه کار کند یا نکند آن ها را که مدعی اند که می آیند و همه ی مشکلات کشور را درست می کنند اما با تراکم فروشی به قصد درآمد در روزگارانی که فرمان دستشان بود تهران را به تهران امروز تبدیل کردند که نامش سردرد می آورد. می گویند شما در نظرسنجی ها بالا هستید و حرف زدن با شما احتیاط بیشتری می طلبد! ولی برای ما که کودکی مان در عصری گذشته است که امثال شما بی پروا به آتش جنگ می زدید، این جور احتیاط ها خیلی معنی ندارد، شما حتما خبر ندارید ولی من زمانی برای همکاری با یکی از سازمانهای مرتبط با شما در یک پست نان و آبدار آمدم و همه ی مصاحبه خوب بود و حس خوبی داشتند مصاحبه کنندگان ولی آخر مصاحبه از من میزان پایبندی ام به شما را پرسیدند که در هیچ جای قانون اساسی پایبندی به شهردار نیامده است، و من هم با وجود این که زن و بچه دار بودم و سه چهار سال بود مشکل کار داشتم، با لبخند نظر واقعی ام را گفتم، خوبیهایتان را و البته نقدم را، به نگاه فرهنگی شما و آن ها جوابی نداشتند و با احترام گفتند که به دکتر می گوییم نقدهایتان را و  با شما تماس می گیریم و می دانستم که تماس نخواهند گرفت! و یادم هست که با همسرم کلی خندیدیم . با وجود این بحث ها شما یکی از گزینه های جدی من بودید که تا دور آخر بالا آمدید و در دقیقه نود وهفت بازی حذفتان کردم به دلایلی که آن ها را خودتان بگردید و پیدا کنید، و  الان این ها را می گویم چون واقعا دوستتان دارم  تا اگر رئیس جمهور شدید مواظب باشید دور و برتان از این کار ها نکنند.که قبر و قیامت، شما باید به جای آن ها جواب بدهید

و اما سلام آقا سعید

تصمیم به نوشتن این نامه را وقتی گرفتم که ایستاده بودم جلوی یکی از ستادهای شما با دوستان فرهنگی و منتظر آقا وحید بودم که با مترو داشت می آمد و قرار داشت با ما ، و من به چند ستاد شما سر زدم و دیدم که بچه ها از جیبشان پول می گذارند و قند و چایی می خرند، ما خودمان که می رویم عصرانه نان و ماستی می خریم و از این طوری هاست ستاد شما. کما اینکه همیشه همکاری ما با آقاوحید همین طورها بوده است و معمولا رفقا خودشان از انقلاب آش  نیکوصفت می خرند و می آورند دفتر آقا وحید و بسیار از این سنخ خاطره داریم

خدا می داند که ماها را برخی ستادها دعوت کردند و از یکی شان هم وعده و وعید رسید، ولی آقا وحید تا یکی دو روز بعد ثبت نام به ما هم چیزی نگفته بود و بعد که شاکی شدیم فهمیدیم که نمی خواسته ما را در معذور بگذارد و قرار هم شد که روش این باشد که هر کسی که خودش آمد بیاید و کمک کند و اینجوری شد که ما آمدیم و محمدحسین نعمتی آمد و استاد میرشکاک و علی رضا قزوه و علی داودی و میلاد عرفانپور و محمدمهدی سیار  و قادر طراوت پور و ... و از رشته های دیگر هم خیلی ها آمدند پای کار  و شروع کردیم به مشورت دادن و همفکری  و سخت است کار برای کسی که نمی خواهد حریف را خراب کند و نمی خواهد وعده بدهد و نمی خواهد از خودش بگوید و .. ولی خدا بزرگ است. قزوه نوشته بود که به سعید بگو روزه بگیرد و وحید می گفت که سعید ....

که به هر حال ما امروز از بین این همه گل شما را برگزیده ایم و با احترام به رقبا امید به استقرار جمهوری امام را در چهره شما می جوییم، شما را یکی دو بار بیشتر ندیده ام، اما با آقا وحید شما سالهاست توفیق برادری و همراهی دارم و با هم سالهاست حرص و جوش هرچیز و همه چیز را می زنیم، زمانی که ایشان در مجله ی سوره بود و چهار طبقه می رفتیم بالا از پله های ساختمان سوره  درخیابان رشت، تا بعدها که باز پله ها را می رفتیم بالا و در ساختمان مجله راه می نشستیم به درد و دل و جلسه و ...پاکدستی و تقوا و نگاه درست ایشان را به فرهنگ در سالهای برادری دیده ام  و جوانی ما به نوعی با هم گذشته است و چه شبها که من شاعر با بغض ساعت یک به آقاوحید زنگ زده ام و از اجحاف ها و نادانی ها و .. نالیده ام و چه روزها که با هم فکر کرده ایم  و جلسه گذاشته ایم و ...

شما پله پله راه  را رفته اید و انشاالله که هر جا که هستید و باشید موفق باشید و موید. استقامت شما در پرونده ی هسته ای جزو آخرین نمونه های عملکرد شماست- که اگر کسی در داخل کشور آهنگی نمی زد که دشمن را امیدوار کند که هی منتظر این انتخابات و آن انتخابات باشند، بسیار راحت تر این پرونده به دست باکفایت شما قابل حل بود- و پیش از آن در وزارت خارجه بسیار از تدبیر و پاکدستی شما شنیده ایم و خدا شاهد است که سالها قبل با آقا وحید شما قدم می زدم که ناگهان آقا وحید از من جدا شد و در گوشه ی تاریک خیابان کنار پرایدی ایستاد و کمی حرف زد و بعد که برگشت، گفت که سعید بود و من حیران مانده بودم که سعید جلیلی با این جایگاه بین المللی با پراید و یک راننده در خیابان چه می کند، خدا انصاف بدهد به کسانی که به پراید شما گیر می دهند. در کلام مولا آمده است که مسئولان باید مثل ضعیف ترین مردم زندگی کنند. و اگر اینطور باشد همه می دانیم که چقدر رضایت مردم بالا خواهد رفت و چقدر راحت تر می توانند مشکلات را تحمل کنند. جالب است که در برابر کلام حضرت امیر هم بعضی حرفهای غلط را در دهان مردم می اندازند که مدیریت خوب بکنید و زندگی اشرافی داشته باشید. انگار نه انگار که مولا علی ع حکیم ترین حاکمان است و اگر ایشان چنین فرموده اند لابد حکمتی دارد و حتما یکی از حکمتهایش این است که مدیر اشرافی نمی تواند نگاه درست و شناخت درست از مسائل داشته باشد و کسی که شناخت درست ندارد، چطور می تواند مشکل را حل کند.

 راستش من در انتخاب نهایی مانده بودم تا اینکه در قرآن کریم به بحث نامزدی جناب یوسف رسیدم که خودشان را نامزد می کنند برای مسئولیتی مهم در مصر که می گویند به نوعی شبیه همین ریاست جمهوری و نخست وزیری روزگار ماست: " اعوذ بالله من الشیطان الرجیم/ بسم الله الرحمن الرحیم/ قَالَ اجْعَلْنِي عَلَىٰ خَزَائِنِ الْأَرْضِ ۖ إِنِّي حَفِيظٌ عَلِيمٌ (سوره یوسف ﴿٥٥﴾( "

با این ملاک قرآنی که حفیظ را بر علیم حتی مقدم کرده است، مبنای انتخاب درست  مشخص می شود، حفیظ یعنی نگاهبان و در موضوع ما یعنی کسی که در حفظ سرمایه ها و اصول و مسیرها و ... بسیار جدی است، و البته که حفظ درست، مستلزم علم هم هست که بلافاصله ذکر می شود. اما کسی می تواند از عهده ی معنای حفیظ بودن برآید که بیش از همه مراقبت نفس کند و ماجرا بیش از دانش به بینش برمی گردد و بیش از عالم بودن به عامل بودن و طبیعی است که کسی که بر رفتار و گفتار خودش مراقبت نکند، نمی تواند مراقب و نگاهبان دیگران باشد، و باز طبیعی است که حفیظ بودن هم مراتبی دارد و به هر حال نسبت به دیگران سنجیده می شود. رئیس جمهور، رئیس مجریان در همه حوزه هاست و نه مجری، فرمان ماشینی را در دست دارد که وزرا هر کدام یک گوشه اش را راه می اندازند و یا تعمیر می کند، یکی دنده را جا می اندازد، یکی آینه ها را می پاید و بیش از همه رئیس جمهور باید در مقام اجرا نگهبان باشد و چهار گوشه را بپاید و فرمان را نگه دارد که کسی از خط اصلی منحرف نشود و مراقب باشد که مجریان سرمایه ها را به هر نحو با ندانم کاری یا با اسراف و تبذیر و یا با خساست حتی و ... هدر ندهند.

مسولیت بدون احساس مسئولیت درست  و به تعبیر استاد حائری بدون ذلت باطنه متناسب با آن، مصیبت است و به امیدوارم که خدا هیچکس را به این بلا دچار نکند.

و اما در باره ی مدیریت شما دیگران بهتر نوشته اند 

خدا به شما سلامتی و توفیق بدهد و انشاالله که رئیس جمهور بشوید و به تایید الهی از عهده ی این مسئولیت هم به درستی برآیید. و باز با شما عهد می کنم که اگر اشتباهی و خطایی در رفتار و گفتار شما دیدم به قدر توان در امر به معروف و نهی از منکر بکوشم و هر کس دیگری هم که رئیس جمهور بشود از بین عزیزان و برادران،  به هر حال مثل قصه ی یوسف، تقدیر ما برادری است و چرا امروز یا فردا جز به مهربانی سخن بگوییم و البته مهربانی مستلزم این نیست که از حق گویی چشم بپوشیم، همه ما باید با مهربانی و شفقت، همدیگر را نقد کنیم تا انشاالله جامعه ی ما بتواند به معنای حقیقی جامعه ی منتظران موعود (عج) نزدیک شود.