به گزارش خبرنگار «نسیم»، مودب در بخش‌های دیگری از اظهارات خود در این مراسم که عصر روز گذشته در محل فرهنگسرای اندیشه برگزار شد، ضمن اعلام این مطلب افزود: ما خراسانی هستیم و روستای ما با هرات یک ساعت و نیم فاصله دارد. دوران کودکی ام دوران خاطره انگیزی بود. یکی از تلخی‌های کودکی ما حضور مادران افغانی بود که با پاهای خونین به سمت مشهد می رفقتند و در جستجوی امنیت و زندگی بودند. گرفتاری‌ها و مصبیت‌های آنها را از نزدیک می‌دیدم. همین طور بعد از مستقر شدن، در مزارع ما کار می کردند و ما با بچه هایشان بازی می کردیم. آنها از ابرقدرت ها می گفتند. من هر چه فکر می‌کنم نمی دانم با این همه پیوندی که با مردم افغانستان داریم اما باز خارجی حساب می‌شوند.
مودب در ادامه افزود: ما یک امت و یک ملت هستیم. خیانت های داخلی و خباثت های خارجی، ما را تکه تکه کرد و ما از هم دور شدیم. اکنون در بخش‌های فرهنگی و هنری که میدان گفتگو است، جایی که تنگنا و مشکلات وجود ندارد می توانیم با هم باشیم و با هم فعالیت کنیم و در حوزه فرهنگ و هنر به وحدت برسیم و آن را پیگیری کنیم.
این شاعر در ادامه با اشاره به نحوه آشنایی خود با ادبیات و شعرای افغان افزود: توفیقی حاصل شد و در دوران دانشجویی با شاعران افغان آشنا شدم و الفت با هم داشتیم و زندگی کردیم. سید ضیاء قاسمی نویسنده کتاب درختان تبعیدی که الان در سوئد است دوره ای در ایران بود و من قبل از سفر به سوئد پیشنهاد کردم تا نمونه‌های غزل افغانستان را منتشر کنیم. حجمی که آماده شد بیشتر از اینی بود که الان کتاب شده است، این کتاب زیر 400 صفحه است اما آنچه که ما آماده کردیم حدود 700 صفحه بود و شاید جلد دوم کتاب منتشر شود. جمع‌آوری آثاری که در این کتاب آمده مشکل بود.در نظر داشتیم که کار جذاب و سبک‌تری منتشر شود و به سلیقه مخاطب نزدیک تر باشد. از این جهت تمایل داشتم که به گزینش اشعار کمک کنم و بعضی از شعرهارا اضافه کردم. تلاش کردیم خلاصه ای از غزل امروز جوانان افغانستان منتشر شود و با مخاطب امروز راحت تر ارتباط برقرار کند.
مودب با اشاره به تلاش‌های گذشته در خصوص معرفی چهره های ادبی افغانستان گفت: شاید قبلا این طور نبود اما آقای قزوه در دوره ای که درروزنامه اطلاعات بودند یک صفحه ادبی داشتند و در این صفحه، فضای نادرست را شکستند و چهره های ادبی افغانستان را معرفی کردند. من پیشنهادی را به وزیر ارشاد سابق داشتم و به مجلس هم پیشنهاد کردم که برای شاعران افغانی که اینجا هستند امتیازشهروندی قائل شوند که البته این نیاز به پیگیری دارد. ما متاسفانه شاعران و نویسندگان افغان را به راحتی از دست می دهیم اینها توانمند هستند و در فضای ایران آموزش دیده اند، کار کرده اند و توانایی تولید محتوا برای زبان فارسی دارند اما ما به راحتی آنها را از دست می دهیم و به دلیل بی توجهی به کشورهای دیگر می روند و درگیر مسائل دیگر می‌شوند و به مسیر دیگری می روند.
مودب ضمن انتقاد از این رویه افزود: ساز و کاری برای نگه داشتن شاعران افغان نداریم. اگر امکانات باشد آنها در ایران می مانند و به جاهای دیگر نمی روند اما متاسفانه این موضوع مورد غفلت واقع شده است از دولت جدید می خواهم یک عنوان شهروندی برای نخبگان افغانستان در نظر بگیرد. به اینها بی‌توجهی می کنیم اما المان، ترکیه، فرانسه به افغانستان می روند و هنرمندان صفر آنها را شناسائی می کنند و هنرمند تربیت می کنند و از آنها حمایت کرده و فضای فرهنگی خودشان را به انها منتقل می کنند. اگر به اینها توجه کنیم می توانند تولید محتوای خوبی برای زبان فتارسی داشته باشند چون ما منتظر حضور هستیم باید زبان فارسی را جدی بگیریم و به فارسی زبانان توجه ویژه ای داشته باشیم که اگر این اتفاق بی افتد یک سری از مشکلات امنیتی هم حل می شود.
پیشنهاد اعطای شهروندی افتخاری به نخبگان مهاجر افغان
دو ملت، با یک شناسنامه فرهنگی/ قزوه و مودب خواستار امتیاز شهروندی برای شاعران افغان شدند