هم دلی و هم زبانی در لوزان خوانی

توافق یا تفاهم یا هرچه، بالاخره در موضوع هسته‌ای یک اتفاقی افتاده است که پندار بعضی از ما این است که بر زندگی ما تاثیراتی خواهد گذاشت، و البته که هر کسی، پندار و ظن خویش را دارد و هر گروه و فرقه و حزب و دسته‌ای استدلال‌های خودش را دارد؛ اما این اتفاق با ما و با معاش و معاد ما چه خواهد کرد؟ این دیگر بسته به خود اتفاق و بسته به متن تفاهم نیست و بسته به رفتار و اطوار و افکار ماست.
این روزها بعضی از ما این تفاهم یا بیانیه را ترکمانچایی دیگر می‌دانیم و برخی دیگر آن را با ملی شدن صنعت نفت مقایسه می‌کنیم و عکس وزیر محبوبمان را در کنار امیرکبیر و مصدق منتشر می‌کنیم. اما راهکار درست مواجهه با این وضعیت جدید و فتنه‌گون چیست؟ به هر حال لطیفه‌ها و حکایات و فحش‌ها و عکس‌ها و شعارهایی که بین ما و در سایت‌ها و شبکه‌های اجتماعی و شبکه‌های تلفن همراه رد و بدل می‌شوند، بی‌اثر نیستند، بخشی از آن‌ها که جدال احسن هستند در اقناع گروه‌های مخالف ما سودمند و بخشی از آن‌ها که جدلی‌اند و حس محور، باعث ایجاد نفرت و شکاف اجتماعی می‌شوند و وحدت ملی ما را تحت تاثیر قرار می‌دهند، پیر روشن‌ضمیر ما چند روز قبل بسیار حکیمانه نام امسال را همدلی و هم‌زبانی اعلام کرد تا پیشاپیش رخنه‌ای را که می‌دانست به‌زودی در طبقات فعال و آگاه اجتماع رخ خواهد داد، درمان کند. بالاخره این بیانیه یا هرچه اثراتی واقعی در معاش و معاد ما خواهد داشت و دارد و ما باید آن را نقد کنیم و درباره آن با هم حرف بزنیم؛ اما برای جلوگیری از اثرات سوء این گفتگوها باید با اقتدا به رهبر عزیز انقلاب و با شعار همدلی و هم‌زبانی سعی کنیم با این قصه روبه‌رو شویم. و باید آداب گفتگوی احسن را رعایت کنیم، مثلا در یک شبکه اجتماعی که برای موضوع خاصی ایجاد شده است یک طرفه به منبر نرویم و اگر هم با کسی بحثی داریم با اجازه و به‌صورت خصوصی با او بحث کنیم. سعی کنیم از ارسال پیامک‌ها و متن‌هایی که صحت و سقمشان را نمی‌دانیم خودداری کنیم و مخصوصا سعی کنیم از مقایسه‌های بدون استدلال و متن‌های احساسی در گفتگوهای مجازی استفاده نکنیم. مصدق خواندن و لوزانچای خواندن دردی را از ما دوا نمی‌کند و این رفتار نزدیک‌ترین رفتار به خواسته دشمنان ماست. کشورهایی مثل عربستان و قطر با هزینه‌های هنگفت در پی فروپاشی سرمایه‌های اجتماعی ما هستند و آمریکا و انگلیس و غیره هم همان هستند که همیشه بوده‌اند و با یک بیانیه ماهیتشان عوض نشده است و نخواهد شد. حوصله داشته باشیم و استدلال عقلانی کنیم و با مهربانی و مشفقانه حرف بزنیم و به هم برچسب نزنیم. فرض کنیم می‌خواهیم برادر یا خواهرمان را اقناع کنیم و همیشه مهربانی در رفتارمان بچربد. گاهی اگر گفتگو به بن‌بست می‌خورد و درگیر گره‌های کور حسی می‌شویم یاد بگیریم که گفتگو را رها کنیم و ادامه ندهیم تا طرفمان عصبی نشود و همواره بدانیم دوستی‌ها و برادری‌ها و همراهی‌ها مهم‌تر از بحث‌ها هستند و این بحث‌ها همیشه بوده‌اند و خواهند بود و از این اتفاقات بارها در تاریخ ما افتاده است و باز هم خواهد بود؛ ولی در این بازی آنچه مهم است همدلی و هم‌زبانی ما در فهم درست و کنش‌گری صحیح در مواجهه با این پدیده‌هاست توافق اتفاق افتاده هرچه باشد اگر ما همدل و هم‌زبان باشیم در مجموع به نفع ما خواهد بود و تجربه‌ای در مسیر رشد و تعالی ملت ایران. ان‌شاءا...
علی محمد مؤدب