نورچشمم دخترم

یکی از پدیده‌های بسیار رایج و تازه این روزگار، شبکه‌های اجتماعی است و باز شبکه‌های اجتماعی موبایلی در این بازار نوبر است. این شبکه‌ها فایده‌هایی دارند و ضررهایی و فکرکردن به این شبکه و آنچه در این شبکه‌ها می‌گذرد، حالی می‌خواهد و عمری. ازقضا، من روزگاری درباره این حوزه بسیار خوانده و اندیشیده‌ام. متاسفانه جهان دیجیتال، به‌سرعت جهان واقعی ما را اشغال کرد، پیش‌از آنکه اهل تفکر به آن بیندیشند و درباره نسبت آن با انسان و اقتضائات جامعه ما بنویسند و بگویند و مردم را آگاه کنند؛ به‌هرحال امروز در دست هر کودک ده‌ساله شهر، گوشی تلفنی هست! و هر بچه‌ای وبلاگی دارد و صفحه‌ای در فیسبوک و درظاهر، ایران جزو کشورهایی است که بیشترین کاربران لاین و واتساپ را دارد. من بسیار این‌طرف و آن‌طرف دیده‌ام که خانواده‌ها درگیر لایک‌های فیسبوک و لاین‌اند و بر سر این درگیری درگیری‌ها دارند و... .
بگذریم که ان‌شاءالله در همین خط تهران‌مشهد از ماجرای جهان دیجیتال باز هم خواهم نوشت؛ اما امروز می‌خواهم از یکی از حاشیه‌هایی بنویسم که در لاین و واتساپ و وایبر و... دیده‌ام. این شبکه‌ها ناگزیر باید چیزی برای نشر داشته باشند و در نبود محتوا، جوک و چرندیات و فکاهه، بیشترین محتوایی است که در این بازار ردوبدل می‌شود.متاسفانه بخش مهمی از این فکاهه‌ها و طنزها محتوای تخریبی دارند؛ اما از این حوزه هم امروز فقط بخشی از این محتوا مدنظر من است و آن، ماجرای تمسخر و هجو دختران و زن‌هاست. از رانندگی زن‌ها و آزمون رانندگی و ضریب هوشی و هر چیزی ازاین‌دست، مطالب به‌اصطلاح طنز بسیاری ساخته شده و می‌شود و خدا می‌داند که این نوع مطالب، چه اثرات مخربی در روحیه دختران و زنان و نیز تعاملات متقابل مردان و زنان دارد.
در حدیث شریفی از امام‌هادی(ع) آمده است که «من هانت علیه نفسه فلا تامن شره» هر کس نزد خود خوار شد، از شر او ایمن مباش.
مگر این محتوای مسموم هجو زنان در فضای شبکه‌های اجتماعی چه می‌کند جز تحقیر و تخریب زنان؟ هر کسی که این نوع مطالب را بازارسال می‌کند، بداند و آگاه باشد که درحال تخریب روحیه خانواده و نزدیکان خودش است و جامعه‌ای که زنانش کرامت نداشته باشند، روی کرامت را نخواهد دید. زنان و دختران در فرهنگ ما همواره با حرمتی شگفت یاد شده‌اند و مردان مسلمان به تقلید از حضرت رسول(ص) دختران خویش را نورچشم خوانده‌اند.
هشیار باشیم که بازارسال ساده هر مطلبی در جهان مجازی ممکن است بار ما را در آخرت بسیار سنگین کند؛ چراکه این شوخی، بسیار خطرناک است. اصطلاحی رایح است از قدیم که می‌گویند: «بازی، بازی، با ریش پدرت هم بازی؟» دراین‌باره باید گفت: «بازی، بازی، با حرمت و هویت و شخصیت دختر و مادر و خواهرت هم بازی؟»

شش یازده نود و سه، در سایه شهید دکتر شریعتی 

برگرفته از ستون روزانه خط تهران مشهد 

علی محمد مودب

روزنامه شهر آرا هفتم بهمن نود و سه