علی محمد مودب درباره علی رضا قزوه گفت:
قزوه خادم مخلص زبان فارسی و هویت ایرانی است
قزوه شاعر به تمام معنا زنده و یک خادم مخلص زبان فارسی و از سرمایه های هویت ایرانی است و شاعری است که فرهنگ و زبان ایرانی را حفظ می کند و به نظرم همواره می توان به عنوان یک شاخص،میزان صدق مدعیان ایران گرایی را با بررسی نسبت آنان با شاعران اصیل سنجید.
شنبه 24 فروردین 1392
به گزارش پایگاه خبری حوزه هنری، علی محمد مودب شاعر در خصوص شاعر معاصر علی رضا قزوه گفت: علیرضا قزوه یکی از شاخص ترین شاعران حال حاضر انقلاب است که اشعار قزوه از نظر فنی، ادبی و محتوایی بسیار برجسته است.
وی ادامه داد:قزوه در قالب ها و موضوعات مختلف شعری کارکرده است.دوبیتی های قزوه بسیار نزدیک به زبان مردم است به طوری که زمزمه مردم شدند.در هر قالبی چه شعر سپید و چه قصیده و... آثار درخشانی دارد.
این شاعر گفت: از نظر محتوایی نیز علیرضا قزوه در شعر مذهبی ، آیینی، شعر انقلاب ،اجتماعی،سیاسی و عرفانی بسیار کار کرده اند و در تمام این عرصه ها منشا اثر بوده اند، یعنی اثار شاخص آفریده اند و پیروانی جدی داشته اند، و به تمام معنی کلمه جریانساز هستند.
مودب بیان کرد:قزوه جز شاعرانی است که به مسایل جهان اسلام، مانند مسایل و بحران های مردم بوسنی ، فلسطین و لبنان و عراق پرداخته است و باز هم در هر کدام از اینها گروهی از شاعران هم نسل و همعصر قزوه با او هم صدا شدند .در حوزه شعر مذهبی به شدت اشعارشان جریان ساز شده است و در این حوزه اشعار قزوه احیاگر بخشی از تجربیات فرمی ادبیات ما ست.
و ی خاطر نشان کرد:در حوزه شعر دادخواست و عدالت خواهانه که موسوم به شعر اعتراض است، قزوه از شاخص ترین شاعران نسل خود است .قزوه در عرصه شعر اجتماعی _ سیاسی تاثیر بسزایی داشته است به طوری که شعر معروف " مولا ویلا نداشت" از این شاعر با شمارگان بسیار بالایی تکثیر و خوانده شد. تاثیر شعرهای ایشان بر جریانات دانشجویی نیز بسیار مشخص است، به نحوی که می توان قزوه را یکی از طراحان و بنیان گذاران اصلی جریان عدالتخواهی در حوزه شعر دانست، که بعدها این جریان در حوزه دانشجویی و نیز سیاسی بازآفرینی شد و همچنان قزوه به عنوان یکی از بانیان این جریان منتقد برخی انحرافات این ماجرا در شاخه های سیاسی و اجتماعی آن است
علی محمد مودب با بیان اینکه تاثیر نوع کلام قزوه در شعر شاعران نسل جوان مشهود است ادامه داد:قزوه شاعر به تمام معنا زنده و یک خادم مخلص زبان فارسی و از سرمایه های هویت ایرانی است و شاعری است که فرهنگ و زبان ایرانی را حفظ می کند و به نظرم همواره می توان به عنوان یک شاخص،میزان صدق مدعیان ایران گرایی را با بررسی نسبت آنان با شاعران اصیل سنجید.