شبهای شعر انقلاب بهانه‌ای است برای تذکر این معنی که شعر به عنوان ثروت ملی ما و وفادارترین هنر به آرمان‌های انقلاب کبیر اسلامی، سهم و جایگاه مناسبی در سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های کلان فرهنگی ندارد. شعر ثروت ملی ما ایرانیان که از دیرباز مهمترین کانون مفهوم‌سازی و معناجویی در تمدن ما بوده است، امروز در حوزه آفرینش وضع خوبی دارد، اما در حوزه معرفی و توزیع و نقد و تحلیل و برخی حاشیه‌های لازم دیگر نیاز به جریان‌سازی گسترده‌ای دارد.
تنها فضایی که امروز به طور جدی در اختیار شاعران است، فضای اینترنت است که نظر به نوظهور بودن و ضریب نفوذ اندک آن نمی‌تواند محمل مناسبی برای رواج و مردمی شدن شعر معاصر باشد.
شاید اغراق نباشد اگر بگوییم که بیشترین خدمات را به شعر در این فضا، هیئت‌های مذهبی می‌دهند و طبیعی است که آن بخش از شعر از این خدمات برخوردار می‌شود که نسبتی آشکار و تقویمی با مذهب و آیین‌ها دارد و بخش مهمی از جریان شعر ما که البته آن نیز با تعبیر و رویکردی دیگر مذهبی است از محمل مناسبی برای ارتباط با مردم برخوردار نیست.
ایده برپایی شبهای شعر انقلاب در چنین فضایی شکل گرفته و سر آن دارد که اگر خدا بخواهد طرحی نو دراندازد. شبهای شعر انقلاب قصد دارد تا جریان شعر انقلاب اسلامی را که به تعبیری جریان معتدل و پیشرو شعر معاصر نیز است، صاحب تریبونی مؤثر کند.
با وجود برگزاری جشنواره‌ها و کنگره‌های بسیار، همواره حاشیه‌ها بر متن این سنخ مراسم‌ها چربیده است و کسی یک جشنواره را به خاطر شعرخوانی‌هایش نمی‌شناسد.
بخش مهمی از وقت مراسم‌های این‌چنینی به سخنرانی‌ها، تعارفات و اهدای جوایز و بیانیه خواندن می‌گذرد و در بخش دیگر هم نظر به موضوعی بودن اغلب این مراسم‌ها و نیز انتخاب آثار از میان آثاری که برای آن جشنواره ارسال شده‌اند، اغلب چیز دندان‌گیری به عنوان شعر به چشم نمی‌خورد.
دیدار شاعران با رهبر انقلاب؛ تنها شب شعر در طراز انقلاب
تنها مراسمی که در این سال‌ها به معنی واقعی، شب شعری در تراز ملی بوده است، دیدار شاعران با رهبر معظم انقلاب اسلامی است که در آن شعر و شاعر اهمیت می‌یابند و بسیاری از چهره‌های شعر ایران در این سال‌ها در همین محفل گل کرده و به جامعه معرفی شده‌اند؛ به این معنی که مورد توجه جدی‌تر رسانه‌ها قرار گرفته و امکان ارائه بهتر آثار خود را یافته‌اند.
شبهای شعر انقلاب با هدف ایجاد وفاق و همدلی در جامعه شاعران انقلابی قصد دارد تا مسیر و شیوه تازه‌ای را پیشنهاد بدهد و به شعر و شاعر توجه کند. شبهای شعر انقلاب بهانه‌ای است برای تذکر این معنی که شعر به عنوان ثروت ملی ما و وفادارترین هنر به آرمان‌های انقلاب کبیر اسلامی، سهم و جایگاه مناسبی در سیاستگذاری‌ها و برنامه‌ریزی‌های کلان فرهنگی ندارد و حوزه نشر شعر نیازمند تدبیر و برخی اصلاحات قانونی درباره مسائلی چون حقوق مؤلف و برخی بسترسازی‌ها برای معرفی آثار برتر است.
شعر انقلاب باید تیتر یک روزنامه‌ها باشد
شعر به راحتی و بدون رعایت هیچ قاعده‌ای بارها و بارها در رسانه‌های مختلف مورد استفاده قرار می‌گیرد، بدون اینکه کسی توجه داشته باشد که آفرینش شعر چه مسیر دشوار و جان‌فرسایی است.
در برنامه‌ها و بودجه‌های ادبی باید بیش از شعر به خود شاعر که التزام و ایمان از او به شعرش راه می‌یابد، توجه کنند تا این عنصر کلیدی فرهنگ ما بتواند در ساختن خیال روشنی از عصر انقلاب اسلامی، نقش‌آفرینی درست‌تری داشته باشد که ما بیش از هر چیز به تصویرهای روشنی از دیروز، امروز و فردای خویش محتاجیم.
تلویزیون و رادیو باید هر روز صدا و تصویر شاعران برجسته کشور را منتشر کند و شعر باید تیتر یک روزنامه‌ها شود. این چنین است که شعر انقلاب با نفوذ گسترده‌تر خواهد توانست فارغ از پویه‌های گیج و گم، در بستری صحیح علمدار حرکت امت ما به سوی عصر ظهور باشد.