رجز و حماسه و دعا به جان حاج احمد واعظی!

در خط تهران مشهد و در یادداشت مردن در یک اتاق در فقدان خلاقیت، از اهمیت خلاقیت نوشتم و از اینکه در فقدان خلاقیت و در فضای تقلید متاسفانه بسیاری از استعدادها هدر می‌رود و بسیاری از سرمایه‌ها و فرصت‌های هنری و حرف‌های نگفته می‌سوزد. در همان یادداشت نوشتم که غمگینانه نوشتن و ناله و آه و بعضا غم‌های شبه‌عرفانی و غیره بخش مهمی از وقت هنرمندان را می‌گیرد و هزار و یکی حرف نگفته بر زمین می‌ماند، بخش مهمی از این حرف‌های نگفته رجز و قهرمانی و دلاوری است. سال‌های کودکی و نوجوانی ما سینمای ایران یک جمشید هاشم‌پور داشت و یک فتحعلی اویسی و قهرمان و ضدقهرمان و درگیری این‌ها که همیشه برای قشر نوجوان و جوان و برای همه جذابیت داشت؛ اما از یک دوره‌ای به بعد همه سینما، سینما حقیقت شد و همه شروع به تحلیل و روان‌کاوی و آسیب‌شناسی و پدیده‌شناسی و غیره کردند و در این بازار، نسل جدید بی‌قهرمان ماند و قصه‌های هیجان‌آوری که آرمان‌خواهی و عدالت‌خواهی و مجاهده در جستجوی زیبایی را برای جوان‌ها و برای آدم‌ها، زیبا روایت کند از سینمای ما رخت بر بست.

هیئت یکی از معدود پایگاه‌های زنده ما در برابر هالیوود و رسانه‌های جهانی است که در این بازی هم یک معیار و شاخص است، همه‌ساله رهبر حکیم انقلاب اسلامی در سال روز میلاد بابرکت حضرت زهرا(س) دیداری با مداحان و شاعران آیینی دارند که خود این دیدار هم نشان‌دهنده اهمیت این جریان در نگاه ایشان است و هم خط‌دهنده و تصحیح‌کننده حرکت این جریان است که طبیعتا هر سال هم نکاتی که ایشان می‌فرمایند برای چهره‌های شاخص این جریان و برای عموم مردم راه را مشخص می‌کند، جدا از این بحث، نمونه آثاری که در این دیدار ارائه می‌شود، برای مداحان سراسر کشور به‌منزله سرمشق‌هایی قابل توجه است، چون این آثار با دقت گزینش می‌شود و طبیعتا تاثیرگذارترین‌ها از میان نخبگان این حوزه در این دیدار فرصت ارائه می‌یابند، شعرخوانی حماسی و رجزخوانی حاج احمد واعظی امسال از شاخص‌ترین بخش‌های این مراسم بود که بسیار تاثیرگذار بود و مورد توجه و عنایت ویژه رهبر انقلاب هم قرار گرفت، توجه به وقایع روز و نگاه موضع‌مند در کنار توجه به موضوع مذهبی ویژگی شاخص این شعر بود، نگاه موضع‌مند همراه با اجرای استادانه حاج احمد واعظی که خدا بر توفیقاتش بیفزاید این شعرخوانی را بسیار برجسته کرد، بحث موضوع و موضع در شعر مذهبی یکی از بحث‌های مهمی است که در این سال‌ها طرح شده است و به‌ویژه شاعر و اندیشمند محترم جناب محمدکاظم کاظمی بارها به این موضوع پرداخته‌اند، نگاه به وقایع روز با موضع دینی باعث می‌شود تا شعر مذهبی در دایره محدود روایت موضوع نماند و با روزآمدشدن، کارآمدتر نیز بشود؛ البته که شعر با موضوع دینی در هر زمان و هر حال مفید است و برای تربیت و تعالی انشان و ارتباط‌گرفتن بهتر با ائمه معصوم کمک و راهگشاست، ولی شعر موضع‌مند است که از مرحله شناخت می‌گذرد و به مرحله عمل می‌رسد، چند سال پیش در مطلبی نوشتم که تا پیش از انقلاب اسلامی، شاعر همیشه در روایت عاشورا بعد از واقعه به صحنه می‌رسید؛ اما امروز شاعر عصر انقلاب اسلامی در دل واقعه حضور دارد و به‌عنوان یک حاضر و آن‌هم نه حاضری صرفا ناظر بلکه حاضری که خود نقش دارد و تعیین‌کننده است حرف می‌زند، امروز شیطان اکبر آمریکاست و جمهوری اسلامی علمدار خط مقابله با شیطان است و شاعر انقلاب اسلامی نیز از مجاهدان حاضر در صحنه است، المومن یجاهد بسیفه و لسانه، همیشه آرزومندم و دعا می‌کنم که نگاه هیئتی بتواند در سایر هنرها و رسانه‌ها نیز مابه‌ازای خودش را ایجاد کند.‌ ای کاش سینمای ما نیز بتواند رجز بخواند و رسانه ما نیز بتواند و... چراکه مرگ روح حماسه و دلاوری و غلبه خط هوا و هوس و تسلیم و ذلت، آغاز مرگ و فروپاشی هر جامعه است.